در یک شهر کوچک، غاری وجود داشت که به «غار ترس» معروف بود. مردم این شهر به شدت از آن می‌ترسیدند. هر کس که جرات می‌کرد پا به داخل آن بگذارد، دیگر بازنمی‌گشت. فریادها و صداهای وحشتناک از دل غار به گوش می‌رسید و این باعث شده بود تا اهالی شهر برای آرام کردن هیولای فرضی درون آن، هدایا و غذاهایی را در دهانه غار بگذارند.
روزی مرد جوانی به نام سامان به آن شهر آمد. او با شنیدن داستان‌ها درباره غار ترس، کنجکاو شد و تصمیم گرفت با هیولا رو به رو شود. او به مردم گفت: «من می‌خواهم به غار بروم و ببینم چه خبر است.» اما مردم او را به شدت مسخره کردند و هشدار دادند که هیچ‌کس از آنجا بازنگشته است.
سامان با اراده‌ای قوی، در شب تاریک وارد غار شد. او مشعلی در دست داشت و در دلش ترس و شجاعت را احساس می‌کرد. در دل غار، ناگهان صدای خنده بلندی به گوشش رسید. او با احتیاط به سمت صدا رفت و در حالی که از دیوارهای سنگی عبور می‌کرد، به یک فضای وسیع رسید. در کمال تعجب، او خود را در وسط یک مهمانی بزرگ یافت! تمام کسانی که قبلاً ناپدید شده بودند، آنجا بودند و با شادی رقص و آواز می‌خواندند.
سامان متوجه شد که این هیولا هیچ‌گاه وجود نداشته است. این داستان‌ها و ترس‌ها نتیجه کارهای یک شهردار قدیمی بوده که داستان هیولا را برای کنترل مردم ساخته بود. در واقع، ترس تنها یک ساختار ذهنی بود که زندگی مردم را محدود کرده بود.
سامان به مهمانی پیوست و از این که فهمیده بود ترس یک توهم بوده، خوشحال بود. او با اعتماد به نفس و شجاعت به مردم بازگشت و حقیقت را برای آنها توضیح داد. کم‌کم، مردم متوجه شدند که ترس از ناشناخته‌ها تنها مانع شادی و زندگی خوبشان بوده است.
از آن روز به بعد، غار ترس به مکانی برای جشن و شادی تبدیل شد و افسانه هیولا به یادآوری از شجاعت و غلبه بر ترس تبدیل شد.
یک دقیقه برای فکر کردن
دوستان عزیز، این داستان به ما یک درس بسیار مهم می‌دهد که در زندگی روزمره‌امان می‌توانیم از آن استفاده کنیم.
اولین درس این است که ترس‌های ما بیشتر از آنچه که فکر می‌کنیم، ساختگی هستند. مانند غار ترس که هیچ‌وقت هیولایی در آن نبود، بسیاری از ترس‌های ما هم فقط در ذهن خودمان ساخته می‌شوند. وقتی با شجاعت به ترس‌های خود روبرو می‌شویم، متوجه می‌شویم که آنها هیچ تهدید واقعی ندارند و می‌توانیم از آنها عبور کنیم.
دومین نکته‌ی مهم، شجاعت است. سامان با شجاعت وارد غار شد و به حقیقت پی برد. این شجاعت به او کمک کرد تا نه تنها خود را از ترس آزاد کند، بلکه به دیگران نیز نشان دهد که زندگی بهتر و شادتر می‌تواند با غلبه بر ترس‌ها ساخته شود. شجاعت همیشه به ما این امکان را می‌دهد که از موقعیت‌های دشوار و ناشناخته عبور کنیم و به دنیای جدیدی وارد شویم.
و نکته‌ی آخر، تغییر نگاه به ترس‌ها است. ترس‌های ما می‌توانند تبدیل به مانعی برای رشد و شادی ما شوند، اما زمانی که از آنها عبور کنیم و به حقیقت پی ببریم، این ترس‌ها می‌توانند به فرصتی برای شادی و پیشرفت تبدیل شوند. همانطور که غار ترس به مکانی برای جشن و شادی تبدیل شد، می‌توانیم ترس‌های خود را به فرصت‌های جدید برای رشد و موفقیت تبدیل کنیم.
پس همیشه به یاد داشته باشیم که ترس چیزی نیست جز یک تصویر ذهنی، و شجاعت می‌تواند ما را به سوی دنیای بهتری هدایت کند.