مادری به همراه فرزند شترش زیر درختی دراز کشیده بودند. بچه‌شتر پرسید: «چرا شترها کوهان دارند؟»
مادرشتر کمی فکر کرد و گفت: «ما حیوانات صحرا هستیم، بنابراین کوهان داریم تا آب را ذخیره کنیم و بتوانیم با مقدار کمی آب زنده بمانیم.»
بچه‌شتر کمی فکر کرد و بعد گفت: «خب… پس چرا پاهای ما بلند است و کف پایمان گرد است؟»
مادر پاسخ داد: «چون این ویژگی‌ها برای راه رفتن در صحرا مناسب است.»
بچه‌شتر لحظه‌ای مکث کرد و دوباره پرسید: «چرا مژه‌های ما بلند است؟ بعضی وقت‌ها جلوی چشم‌هایم را می‌گیرند.»
مادرش گفت: «این مژه‌های بلند و ضخیم از چشمان ما در برابر شن‌های بیابان که در باد می‌وزد، محافظت می‌کنند.»
بچه‌شتر مدتی فکر کرد و بعد گفت: «متوجه شدم. کوهان برای ذخیره آب در صحراست، پاهایمان برای راه رفتن در صحرا و مژه‌هایمان برای محافظت از چشم‌هایمان در برابر شن‌های صحراست… اما پس چرا در باغ‌وحش هستیم؟»
یک دقیقه برای فکر کردن
داستان بچه‌شتر و مادرش درباره ویژگی‌هایی است که برای زندگی در بیابان طراحی شده‌اند. بچه‌شتر ویژگی‌های خود را بررسی می‌کند و به مادرش می‌گوید: «ما چرا این ویژگی‌ها را داریم، وقتی در باغ‌وحش هستیم؟» سوالی ساده اما عمیق که می‌تواند در زندگی بسیاری از ما پاسخ‌های مشابهی پیدا کند.
ما هر کدام ویژگی‌ها، استعدادها و توانمندی‌های خاص خود را داریم. ممکن است در یک زمینه خاص بسیار برجسته باشیم، اما همیشه باید به یاد داشته باشیم که جایگاه و محیطی که در آن قرار داریم، چقدر می‌تواند بر این ویژگی‌ها تأثیر بگذارد. حتی بهترین استعدادها و توانایی‌ها در محیط یا جایگاه نادرست ممکن است هیچ‌وقت شکوفا نشوند.
این داستان به ما یادآوری می‌کند که مهم نیست چقدر ظرفیت‌های بزرگی داریم، اگر در جایگاه یا موقعیت نامناسب قرار بگیریم، آن‌ها به درد نمی‌خورند. ممکن است در شغلی گیر بیفتیم که توانایی‌هایمان در آن دیده نمی‌شود، در رابطه‌ای قرار بگیریم که نمی‌توانیم رشد کنیم یا در محیطی زندگی کنیم که ظرفیت‌های ما به درستی به کار نمی‌آید.
زندگی هم مثل داستان بچه‌شتر است؛ ممکن است در محیطی قرار بگیریم که ویژگی‌ها و توانمندی‌هایمان به چشم نیاید یا به درستی استفاده نشوند. بنابراین، باید همیشه به دنبال پیدا کردن جایگاه درست برای خود باشیم. وقتی در جایگاه مناسب قرار می‌گیریم، توانایی‌ها و استعدادهایمان می‌توانند به بهترین شکل خود را نشان دهند و از آن‌ها بهره‌برداری کنیم.
ممکن است در حال حاضر احساس کنیم که نمی‌توانیم از توانایی‌هایمان استفاده کنیم، اما این به معنی ناتوانی نیست؛ به این معنی است که شاید زمان تغییر شرایط و جستجوی موقعیت درست برای شکوفایی استعدادهایمان فرا رسیده است.