روزی روزگاری در دهکده ای آرام در میان تپه ها و جویبارهای درخشان، پسر جوانی به نام تیمی زندگی می کرد. تیمی به خاطر قلب مهربان و روحیه ماجراجویش معروف بود که همیشه مشتاق کشف دنیای اطرافش بود.
یک روز، زمانی که تیمی در حال بازی در کنار رودخانه ای درخشان بود، زمزمه های معجون جادویی به نام آب زندگی را شنید. این آب ویژه می تواند هر بیماری را درمان کند و همه را دوباره قوی کند.
تیمی که مصمم بود آب زندگی را پیدا کند و به دیگران کمک کند، سفری شجاعانه از میان جنگل ها، کوه ها و رودخانه ها آغاز کرد. در این مسیر با چالش هایی روبرو شد اما هرگز تسلیم نشد.
هنگامی که به عمق بیابان می رفت، تیمی با جغدی خردمند برخورد کرد که روی شاخه درخت نشسته بود. جغد با چشمان تیزبین و صدای ملایمش توصیه هایی به تیمی کرد.
جغد با صدای بلند گفت: «پسر جوان، برای یافتن آب زندگی، باید مهربان و شجاع باشی. در طول سفر، با آزمایش شجاعت و مهربانی خود روبرو می شوی. به قلب خود اعتماد کن و جادوی خود را خواهی یافت. جستجو کن.»
تیمی که از خرد جغد تشویق شده بود، تلاش خود را با عزمی دوباره ادامه داد. در طول راه، او به یک سنجاب گمشده کمک کرد تا خانه خود را پیدا کند، غذای خود را با یک خرگوش گرسنه تقسیم کرد و به آرامی از یک پرنده آسیب دیده مراقبت کرد.
همانطور که تیمی به جلو می رفت، اخبار اعمال مهربان او در همه جا پخش شد و به پری مهربانی رسید که راز آب زندگی را می دانست. پری که تحت تأثیر مهربانی و شجاعت تیمی قرار گرفته بود، در حالی که بال هایش از نور جادویی می درخشید، در مقابل او ظاهر شد.
پری با صدای نرمش مثل زمزمه گفت: «تیمی کوچولو»، «تو ثابت کردی که شایسته آب زندگی هستی. مرا دنبال کن تا من تو را به منبع ویژه آن هدایت کنم.»
پری با تکان چوب خود، تیمی را به بیشه ای پنهان که در نور طلایی خورشید غرق شده بود، راهنمایی کرد. آنجا، در میان گل‌های معطر و درختان زمزمه‌کننده، چشمه‌ای از آب درخشان – آب حیات – جوشانید.
تیمی که سرشار از شکرگزاری و شگفتی بود، آب جادویی را با دقت در یک بطری کوچک جمع کرد، زیرا می دانست که این آب برای نیازمندان امید و شادی به ارمغان می آورد. با قلبی سپاسگزار پری را وداع گفت و سفر خود را به روستای خود آغاز کرد.
هنگامی که تیمی به خانه بازگشت، آب معجزه آسای زندگی را با روستاییان تقسیم کرد و برای همه کسانی که از آن نوشیدند، شفا و شادی به ارمغان آورد. از آن روز به بعد، به لطف شجاعت و مهربانی پسری شجاع به نام تیمی، روستا با سلامتی و شادی رونق گرفت.
و به این ترتیب، در دهکده در میان تپه‌های غلتان و جویبارهای درخشان، افسانه تیمی کوچک و آب زندگی ادامه داشت و نسل‌ها را با قدرت مهربانی، شجاعت و جادو الهام می‌داد.
یک دقیقه برای فکر کردن
دوستان باهوشم، داستان تیمی به ما یاد می‌دهد که همیشه در زندگی باید شجاع و مهربان باشیم. اگر قلب مهربانی داشته باشیم و به دیگران کمک کنیم، دنیا به ما فرصت‌هایی می‌دهد که می‌توانیم با آنها نه تنها به خود، بلکه به دیگران نیز کمک کنیم.
تیمی در این داستان هیچ‌وقت از تلاش دست نکشید. او در سفر خود با شجاعت و مهربانی برخورد کرد، حتی وقتی با چالش‌های سخت روبه‌رو شد. این که او شجاع بود، به او کمک کرد تا معجزه‌آسا ترین چیزی را که می‌توانست پیدا کند، یعنی آب زندگی، بیابد. اما این آب تنها شفا نمی‌داد؛ بلکه درس بزرگی از مهربانی و همدلی به همراه داشت.
این داستان نشان می‌دهد که همیشه باید به دیگران کمک کنیم و از هر فرصتی برای کمک کردن به دیگران استفاده کنیم. همانطور که تیمی ثابت کرد، می‌توانیم با شجاعت و مهربانی دنیا را تغییر دهیم.